Terwijl ik bezig was aan het schrijven van een verslag over de ervaringen van Ben en mij in Frankrijk, lees ik het verschrikkelijke bericht op onze site over het ongeluk van Jan.
Terwijl wij met onze strijd bezig waren vond er op hetzelfde moment, 1300 km verder, een heel andere strijd plaats. Ik hoef niemand uit te leggen hoe onzettend onbelangrijk ineens een triathlon, hoe zwaar ook, is.
Ik vind het daarom ongepast om jullie een verhaal voor te schotelen hoe zwaar en heet het allemaal was. Ben heeft de finish helaas niet gehaald, ik wel. Niet meer, niet minder.
De verhalen horen jullie wel van Ben en mij wanneer we jullie spreken.
Wel wil ik iedereen bedanken voor de steun en support die we hebben mogen ontvangen vanuit Nederland. Speciaal aan Erik die Ben en mij ontzettend goed heeft geholpen in onze voorbereiding.
Ik wens Jan alle sterkte toe om deze klap te verwerken en laten we hopen dat de rampspoed voor onze leden binnen de vereniging nu achter de rug is.
Lenard
Uit het hart, en hele wijze woorden, Lenard.
Mooi geschreven en maar al te waar.
Lenard helemaal eens met dit bericht respect voor je verhaal en ook van mijn kant wens ik Jan heel veel sterkte toe met dit enorme verlies en hopelijk en voorspoedig herstel.