Beste mensen,

Helaas lukte het niet via de offciële weg (nieuwjaarsreceptie) dus daarom maar zo: iedereen een gezond 2013.

Het kan snel gaan: zo ben je een Embrunman, zo een Embrunmanke.

Voor diegene die het nog niet hadden gehoord: vrijdag 4 jan heb ik tijdens de schaatstraining mijn rechter-enkel op drie plaatsen gebroken. In een bocht ging ik onderuit waarbij mijn schaats bleef steken in vermoedelijk een schuurtje in het ijs. Mijn lichaam draaide vervolgens over mijn enkel heen en daar is zo’n enkel niet tegen bestand, althans niet de mijne.

Om een lang verhaal kort te maken: Na m’n val heeft Peter me naar het ziekenhuis gebracht. Daar werd de breuk geconstateerd. Mijn onderbeen werd in het gips gezet en ik werd opgenomen zodat ik zaterdag geopereerd kon worden.

Zaterdagmiddag zijn ze 1½ uur aan het klussen geweest om de boel weer aan elkaar te zetten. Dat is erg goed gelukt want alles zit weer net zo in elkaar als voordat ik viel. Daar ben ik blij om, want dat maakt de kans op een volledig herstel een stuk groter. Of en hoe ik weer aan het hardlopen kom zie ik wel over een paar maanden. Eerst van het gips af zodat ik me weer ‘normaal’ kan bewegen.

Zondagmiddag mocht ik weer naar huis. Een ervaring en wat titanium onderdelen rijker.

Nu zit ik thuis met mijn been in een spalk. Dat is gedaan zodat een eventuele zwelling die na de operatie kan onstaan, de ruimte heeft. Woensdag 16 jan gaat er gips omheen. Als alles goed gaat, kan ik vanaf de 26ste weer rustig aan mijn enkel gaan belasten (loopgips). In de derde week van februari hoop ik definitief het gips vaarwel te kunnen zeggen. En dan begint het revalideren.

Nu is het verplicht rust (ook wel eens lekker) alhoewel mijn bovenarmen (krukken), linkerbeen (opstaan en hinkelen) en rechterbovenbeen (een klomp gips van de vloer afhouden) momenteel behoorlijk worden getraind, dus helemaal niets doen is het ook niet echt. Zo’n geintje als dit is vervelend, lastig en irritant, maar ook niet meer dan dat. Ik heb er alle vertrouwen in dat het weer zo wordt als dat het was. En zo niet, dan is het niet anders.

Het mag duidelijk zijn dat m’n schaatsen voortijdig in het vet gaan. Die zoek ik in oktober wel weer op, ik heb immers nog 19 beurten tegoed op m’n kaart. De geplande fietstocht in juni door de Alpen zie ik niet in gevaar komen. Mocht het uitdraaien uit m’n pedaal dan nog niet gaan, zet ik wel normale trappers op m’n fiets. Een mooi mikpunt nu lijkt me Almere, in welke vorm dan ook (de hele of als supporter of alles er tussenin).

Dank aan iedereen voor de belangstelling en de beterschapwensen en in het bijzonder aan Peter voor de begeleiding en support in het ziekenhuis. Ik hoop snel op zondag bij Klaas een bakkie te komen drinken.

 

Vriendelijke groet,

Lenard

Over de auteur

10 reacties

  3. Peter Roeloffs

    Lennard,
    Almere dat is een mooi doel. Sterkte nog de komende weken met je gips.
    Wij hebben nog om de tijd te doden:

    – wat jaargangen tijdschrift Fiets
    – 10 jaargangen Dondald Duck
    – alle delen van Harry Potter ( engels )
    etc etc Interesse? 🙂
    Of ga je in Google alvast de Frijkrijk rit fietsen?

  4. KeesJ

    Ha, die lenard. Jij ook , ondanks je “mankement” een succesvol 2013. Mooie uitdagingen staan in de planning en een niet geplande rust hoort daar gewoon bij, succes met herstel. Gr Kees

Laat een antwoord achter