1/3 Leiderdorp van Joost Kling

Nou triathlonvrienden, als je voor het eerst in drie jaar weer eens een wedstrijd meedoet, is dat natuurlijk en goede reden om ook weer eens in de pen te klimmen aan het einde van een heerlijke dag. Ik wens jullie veel leesplezier en ik hoop dat alle finishers zich kunnen vinden in het verhaal!

Ik wil weer eens genieten van een wedstrijd en waarom ik me dan voor 1/3 afstand had ingeschreven in Leiderdorp weet ik ook niet precies. “Zo Joost….ga je een derde doen?”, opent Walter wat plagerig en tegelijkertijd met verbazing het gesprek als mijn fiets luttele seconden in het parc ferme staat. “Moguh Walter, tsja…ik sta er zelf ook nog niet helemaal achter.” Nu doe ik de laatste jaren nauwelijks wedstrijden en zag je me daarvoor helemaal niet voorbij de olympische afstand gaan.

Ik geef hem eerlijk toe dat ik vooral twijfel over het afsluitende lopen. Sinds dat ik weer ‘serieuzer’ aan het trainen ben, heb ik ontzettende veel last van mijn kuiten. Drie weken geleden mijn Hoka’s in de kast gelaten en sinds ik weer op mijn oude vertrouwde schoenen loop gaat het wel iets beter, maar nog steeds niet fantastisch. “Ik heb geen zin in blessures en heb me daarom laten overschrijven naar de olympische afstand”, zegt Walter. Die afstand voltooid hij in een zeer nette 02:23:40. Op dezelfde afstand mist Nico Verkade op een haar na het podium. Hij pakt met een tijd van 02:18:25 de vierde plaats.

Terug naar mijn wedstrijd. Terwijl ik al maanden uitkeek naar de wedstrijd verdween het plezier de afgelopen weken snel met het verslechteren van de weersvoorspelling en het goed doorlezen van de deelnemersinformatie. 07.00 uur melden. Een dag vol regen en lage temperaturen lagen in het verschiet. Ik ben niet z’n ochtendmens en met de kinderen nog in de vakantiemodus was alleen al mijn bed uitkomen een pittige opdracht. Tegelijkertijd waren het wellicht ook wel stiekem wat zenuwen.

Voor de start nog even snel naar de wc. Nou ja…even snel. Onze Leidse vrienden van de organisatie hadden voor het hele deelnemersveld welgeteld 2 dixie’s geregeld. En met al die triatleten die lekker even willen poepen voor de start, stond ik dus 20 minuten te wachten totdat ook ik op mijn startgewicht was. 1 minuut voor acht ren ik van de wc af, wetsuite aan, water in!

Mijn wedstrijdplan heb ik de afgelopen dagen tot in den treure met mezelf doorgenomen. Rustig beginnen met zwemmen en niet teveel energie verspillen. Nu ik toch veel te laat in het water lig, sluit ik netjes achteraan. Het startlint gaat omhoog en weg trappelt het veld. Beginnersfout! Niet alleen ik wil rustig zwemmen, maar een groot gedeelte van het deelnemersveld voor me zwemt ook niet echt door. Ik kom in het geweld terecht en besluit na een aantal minuten toch maar aan te zetten om in vrijer water terecht te komen. Pas halverwege de tweede ronde heb ik het gevoel dat ik in mijn ritme kom. Volgende keer dus even eerder naar de wc, toch een warming-up doen en wel vooraan gaan liggen tussen de snellere zwemmers. Uiteindelijk kom ik als 38ste zonder al teveel inspanning fit het water uit.

Op de fiets duurt het even voordat ik mijn ritme te pakken heb, maar het draait daarna lekker. Het feit dat ik donderdag voor het eerst in drie jaar een ligstuur op mijn racefiets heb gemonteerd is natuurlijk niet zo slim. Dat veel mensen mij tijdens het fietsen inhalen, vind ik niet zo’n probleem. Dat was vooraf ingecalculeerd. Ik hoopte boven de 30 gemiddeld het fietsonderdeel af te ronden en dat is ruimschoots gelukt. Eenmaal thuis word ik via onze voorzitter er nog even fijntjes aan herinnert dat hij in 37 gemiddeld rondging. Respect! Martin eindigt als snelste TVB’er op de 1/3 afstand in een tijd van 03:13:23 en het gemak waarmee hij dat doet, vermoed dat de vorm eraan komt voor zijn wk deelname in Almere over een maand. De weergoden waren trouwens uiteindelijk niet in ons nadeel. Alhoewel de tegenwind soms fors is en we een fikse stortbui te verwerken krijgen halverwege het fietsonderdeel, was dit nog vele malen minder erg dan de voorspelde aanhoudende regen.

Verder is het fietsen in Leiderdorp redelijk saai. Een klein aanloopstuk en daarna vijf ronden van 12 kilometer, een paar bruggen en aan het begin en het eind van het parcours een keerpunt. Het voordeel van dit parcours is wel dat je vaak andere TVB’ers tegenkomt. Je hoeft ook niet teveel op te letten tijdens het fietsen, want het parcours is volledig verkeersvrij en kent dus maar twee haakse bochten. Tijdens het fietsen komen ook de eerste aanmoedigingen los van een aantal TVB’ers die de moeite hebben genomen om naar Leiderdorp te komen. Volgens de organisatie is dat eigenlijk niet toegestaan, maar ‘toeschouwersverbod’ of niet onze blauwe vrienden laten zich natuurlijk niet zomaar tegenhouden.

Als toetje mogen we nog 15 kilometer lopen. Ik doe rustig aan tijdens de wissel. Werk nog een gelletje naar binnen en voel tijdens de eerste meters gelukkig dat mijn kuiten zich rustig lijken te houden. Niet lang nadat ik met mijn eerste loopronde ben gestart word ik ingehaald door Jeroen Went. Hij verslaat met zijn eindtijd van 03:19:00 niet alleen mij, maar wint daarmee ook de broederstrijd met Hugo die met 03:51:23 zijn sportdag even later tot een mooi einde brengt.

Mijn eerste kilometers gaan lekker en ik ben dik tevreden dat ik die allemaal rond de 5.15 per kilometer loop. Na de eerste loopronde pak ik als gepland een bekertje water en wandel ik 250 meter. Ik heb het gevoel dat ik ook zonder wandelen door kan zetten, maar ik wil mijn kuiten niet teveel belasten. Om me heen proberen mensen me aan te moedigen om weer te gaan rennen. Niet nodig. Dit is eigenlijk het eerste moment dat ik de tijd heb om even te genieten. Alles gaat volgens schema en ik voel me voor het eerst in jaren weer een echte triatleet.

Na mijn wandelpauze pak ik het hardlopen weer op. Halverwege de tweede loopronde word ik ingehaald door Kirstin. “Aansluiten”, roept De Kees. Ook hij heeft alle Covid-maatregelen van de organisatie genegeerd en is onderdeel van de groeiende groep TVB’ers die tijdens het looponderdeel verspreid over het parcours staan aan te moedigen. Mijn plan was om me niet gek te laten maken. Oké Kees, ik ga toch even aanzetten. Ik loop het gat naar Kirstin in enkele seconden dicht. Mijn hartslag schiet omhoog, ik voel de verzuring over mijn hele lichaam toeslaan. Niet slim. Kirstin is voor mij te snel. Ik staak mijn verzet en zak weer terug naar mijn eigen tempo. Uiteindelijk eindigt Kirsten in 03:42:43.

Mijn tweede loopronde van 5 kilometer gaat ook weer goed en ondanks (of dankzij) het kleine stukje lopen, lukt het me om hetzelfde tempo van de eerste ronde vast te houden. Ondertussen zie ik wel aan de andere kant van het parcours dat Pascal een stuk sneller tempo heeft. Het is dan ook niet raar dat hij met 03:24:16 bijna een half uur voor mij eindigt. Henrie heeft op dat moment een stuk meer moeite met het looponderdeel. Uiteindelijk is hij wel de slimste van onze club, want met een eindtijd van 04:07:14 is hij de enige die meer dan vier uur mag genieten van deze heerlijke sportdag. Als ik goed kijk, loopt er nog een tvb’er in zijn buurt. Jannette is iets moeilijker te herkennen, omdat ze niet in clubkleding loopt. Maar het is haar echt! Jannette is de enige dame van de TVB die meedoet op de olympische afstand en finisht deze in 03:02:52.

Vlak voor het ingaan van de laatste vijf kilometer schreeuwt Martin mij triomfantelijk toe “Je gaat het halen man!” Hij heeft gelijk, maar makkelijk gaat het niet meer. Het tempo van de eerste tien kilometer kan ik niet meer volhouden. De kans op pijn in mijn kuiten ben ik wel vergeten en het feit dat ik weet dat ik ga finishen geeft me een super goed gevoel. Nog een keer moedig ik Manon aan. Ze loopt net iets achter me en door de opzet van de loopronde kan ik haar elke ronde twee keer aanmoedigen. Dat is het mooie van de TVB-familie. Ik had haar naam wel eens voorbij zien komen in de app, maar nog nooit kennis gemaakt. Wie niet beter zou weten en ons tijdens de wedstrijd elkaar aan hoorde moedigen, dacht ongetwijfeld dat wij al jaren met elkaar trainen. Manon eindigt binnen de vier uur in 03:58:21.

De laatste twee kilometers zijn het zwaarst, maar met de finish in zicht komt ook de lach op mijn gezicht terug. Na 03:49:58 zit het avontuur erop. Ik ben kapot, blij, moe en snak naar fruit. Na even bijgekomen te zijn loop ik terug naar het parc ferme. Vlak daarvoor schiet Geesje over het loopparcours heen. Zij doet net als Miranda en John mee aan de sprint afstand. Die is aan het einde van de ochtend gestart. Het liefst zou ik ze gaan aanmoedigen, maar de organisatie staat erop dat het parc ferme leeg gaat en eigenlijk ben ik ook echt kapot. Terwijl ik mijn spullen bij elkaar zoek hoor ik dat Miranda over de streep komt in 01:23:33 en later lees ik op de uitslagenlijst dat John na 01:34:22 zijn sprintafstand heeft voltooid. Niet veel later na John stopt voor Geesje de klok op 01:42:01.

Tijdens het verlaten van het parc ferme beginnen de echte stortbuien. Ik heb geen energie om naar mijn auto te rennen en wandel in de stromende regen richting de parkeerplaats. Halverwege sta ik nog even stil bij Geert (Ik ben je niet vergeten). Geert kwam mij in de eerste fietskilometers voorbij zetten en finishte in mooie tijd van 03:31:46. Geert zijn sportavontuur zit er nog niet op. Terwijl mensen massaal schuilen en naar hun auto’s rennen, fietst Geert samen met Martin naar huis. Raar volk die Almere gangers (Geert traint voor de halve). Ik ben bang dat ze helemaal doorweekt thuis zijn gekomen.

Als ik een paar minuten later in de auto stap, bel ik snel met Femke en de kids en mijn maatje Bas. Ze hadden mij beide al gebombardeerd met appjes, nadat ze alles via de website en de supportersapp van de TVB hadden gevolgd. Ik ben super blij! Alle doelstellingen gehaald en weer eens meegedaan aan een echte wedstrijd!

Hulde aan alle supporters die ondanks de weersvoorspellingen en het ‘verbod’ op toeschouwers ons weer hartstochtelijk hebben aangemoedigd. Het maakt je sportdag zoveel leuker!

En tot slot…..terwijl ik in de middag nauwelijks normaal de bank af kan komen van de spierpijn check ik stiekem toch even de ntb-kalender. Ik denk dat ik het virus weer te pakken heb. Gelukkig krijg je van dit virus wel energie

1/3 triathlon (1300 zwemmen / 63,5 fietsen / 15 lopen)
Martin Kerkvliet 03:13:23
Jeroen Went 03:19:00
Pascal Bloemheuvel 03:24:16
Geert van Dijk 03:31:46
Kirsten Willemse 03:42:43
Joost Kling 03:49:58
Hugo Went 03:51:23
Manon Zuurmond 03:58:21
Henrie de Bruin 04:07:14

Olympische afstand
Nico Verkade 02:18:25
Walter van Leeuwen 02:23:40
Jannette Schumacher 03:02:52

Sprint
Miranda Ruigrok 01:23:33
John Smak Gregoor 01:34:22
Geesje Schrama 01:42:01