De Tollen pakken de plakken in Stein

Na een jaar van de kalender te zijn verdwenen is de klassieker “De halve van Stein” weer terug op de triathlon kalender. We reisden op vrijdag af naar het door Karin geregelde huis in Sibbe. Karin en Erik waren al aanwezig en Charles, Wil en Kaya volgden op korte afstand. Met Beer was de bezetting voor dit weekend compleet. Een huis voor 8 personen, ruime kamers, een sauna, een ruime tuin en een prima ligging. Op 1,5 km van Valkenburg en 6 km van Maastricht en in Stein was je ook zo.

Op zaterdag ging Erik vroeg uit de veren om met zijn zwager die vijftig was geworden een dagje op de hei cowboytje te spelen. Voor Anne en Twan een spannende dag voor hen stond de kinderduathlon op het programma. Door de geringe deelname werden er series bij elkaar gevoegd. En wat wil het geval dat ze in de zelfde serie terecht kwamen. Vooraf zou ik niet weten op wie ik me geld zou zetten. Anne met de ervaring en de snelste fietser en Twan die door zijn loopcapaciteit zijn zus het wel eens moeilijk zou kunnen maken. De organisatie liep niet op rolletjes, waardoor er vaak verwarring was, welke startgroep, hoe laat zou starten. Eindelijk was het dan zo ver, Twan op de Jan Jansen verenigingsfiets en Anne voor het eerst met ligstuur. Tijdens de eerste run deden beide niet veel voor elkaar onder en Anne zat net iets eerder op de fiets dan Twan, slechts een klein verschil van enkele seconden. Anne trok meteen van leer en reed op de tweede plaats in de serie, met slechts 1 jongen voor zich, Twan volgde, maar het gaatje werd iets groter in de 2^e ronde. Ze wisselde op slecht 10 seconde van elkaar en Twan kon in de tweede run van slechts 100 m nog iets van de achterstand goed maken, maar het was niet voldoende. Anne pakte het goud bij de meisjes 15 en Twan het zilver bij de jongens 12 jaar. Als beloning een ijsje eten op een terras aan de Cauberg.

Zondag was het de beurt aan de mannen en vrouwen van de lange adem. Een echte halve, met iets langer fietsen, 96 km. Charles en Piet durfden deze uitdaging wel aan en stonden met bijna 400 deelnemer aan de start. De weervoorspellingen waren niet best, veel regen en wind. Gelukkig was het voor de start droog, daarna niet meer, het zwemwater was goed van temperatuur maar licht onstuimig. En ging over 2 ronden met een landlap. Piet stond met 30 minuten op de kant en Charles volgende op 8 minuten. Het fietsen ging over 4 ronden met daarin de beklimming van de Snijdersberg, met een steil gedeelte van 14% en de Maasberg bij Elsloo over de klinkers. Charles en Piet hadden beide daardoor gekozen om niet op de tijdritfiets te starten. De eerste ronden ging een beetje stroef, de spieren wilden niet echt soepel draaien. De tweede ronde ging beter en volgens coach Anne lag ik op dat moment 2^e achter onze Spaanse vriend Manuel waarmee vorig jaar de strijd werd aangegaan in Almere. Pim Veeger volgde op minder dan een minuut. De afdalingen en de bochten werden verraderlijk glad en de nodige val partijen deden zich voor. De wedstrijd werd mede door de omstandigheden zwaar, de wind wakkerde aan en de regen ging gestaag door. Charles liet zich niet uit het veld slaan en zette ook gestaag door. De achterstand op Manuel liep op tot 6 minuten en Pim was inmiddels voorbij gestoken en had een voorsprong opgebouwd van meer dan 2 minuten. Er werd een pittig loopparcours voor geschoteld over 3 ronden. Het lopen voelde meteen goed aan en de achterstand op Pim werd in de 2^e ronden ingelopen, erop en erover en niet meer omkijken. Ook de achterstand op Manuel werd terug gebracht tot 2 minuten. Echter werd ook hij goed gecoacht en kon nog gas geven in de afsluitende ronde. Het werd dus het 2^e zilver voor de Familie van Tol dit weekend. Charles had het moeilijk in zijn eerste loopronde, maar herstelde door in de tweede ronde uit de broek te gaan en toen was het gedaan met de spanning. Ook hij won het gevecht tegen de elementen en dat kon niet iedereen zeggen afgelopen zondag. Finishen = winnen.

Een mooi en gezellig weekend met wederom uitstekende verzorging door Karin. En de supper support van Wil, Kaya, Karin, Erik, Ragonda, Anne en Twan.

dat is goud waard.

Piet van Tol