Zondagochtend 1 april 4:15 uur gaat de wekker. Welke …….. verzint het om op een vrije zondag de wekker zo vroeg af te laten gaan? In dit geval waren dat Ben Schell, Leon Hoogervorst, Rens Wijnands, Henrie de Bruin en ondergetekende.
We hadden ons ingeschreven voor de Volta Classic, ook wel genoemd: De hel van Mergelland. Een toertocht over 150 km door het heuvellandschap van Zuid-Limburg en de Voerstreek. Start en finish lag in Eijsden, net voorbij Maastricht. En als je daar en beetje bijtijds op je fiets wilt zitten, moet je dus vroeg je bed uit. Zo kwam het dat om 5:00 uur op de carpoolplaats in Hillegom 5 fietsen in de bus van Henrie werden geladen en de reis van 2½ uur naar Limburg begon.
De autorit naar Limburg verliep soepel en even na half 8 had Henri de bus geparkeerd en werden de voorbereidingen getroffen voor een dagje heuvel op- en heuvel af op de fiets.
In het dorpshuis van Eijsden moesten de startnummers nog worden opgehaald. Een nummer voor op de fiets en een voor achter op het shirt. Nog snel even naar het toilet en net toen we wilde vertrekken kwam Henri erachter dat hij zijn telefoon nog in de bus had laten liggen. Terwijl Henri onderweg ging zijn telefoon ophalen, sloeg de rest een kop koffie achterover en om 8:35 konden vertrekken we voor 150 niet-vlakke kilometers.
Het vroor nog zodat de winterkleding en handschoenen goed van pas kwamen. Gelijk nadat we Eijsden uit waren gefietst begon het omhoog en naar beneden. De dag is nog lang dus rustig aan inkomen. Een parcours als dit is behoorlijk slopend en het gevaar ligt op de loer dat je te hard van start gaat (al was het maar om het wat warmer te krijgen) met het gevolg dat later op de dag de rekening wordt gepresenteerd.
Langzaamaan begon het wat warmer te worden en kwamen we goed in het ritme. De veelal korte steile klimmetjes zorgde ervoor dat het tijdsverschil tussen de eerste en de laatse klimmer niet al te lang op liep, zodat we boven op iedere klim op elkaar hebben gewacht.
Het hoogteverschil maakte het parcours al lastig genoeg. Toch vond de organisatie het blijkbaar nodig nog wat verrassende richtingwijzigingen in het parcours op te nemen: In een van de klimmetjes, waar de aandacht voor de routebordjes toch al niet optimaal was, moesten we links-af. Dat bordje hebben niet veel mensen gezien zodat het ineens erg rustig was op de route. Ook in de afdaling van Camerig was een afslag naar links opgenomen. In volle vaart én in een flits zagen we het bordje dat ons de goede kant op wees, het gevolg laat zich raden: extra klimmeters op weer terug op de route te geraken.
De kilometerteller liep gestaag op en met een goed meewerkend voorjaarszonnetje verliep de tocht uitstekend. In Blégny hebben we het er even van genomen en hebben we een klein kwartiertje in het zonnetje gezeten. Welgeteld één lekke band en 7 uur na vertrek reden we Eijsden weer in. Waarbij ik wil opmerken dat alleen de laatste 5 kilometer vlak was te noemen. Ik had bijna 2500 hoogtemeters op de teller staan. En dat in Nederland!
De organisatie was prima: de route was goed uitgepijld, op iedere kruising stonden verkeerregelaars en de verzorging was optimaal. Deze tocht is zeker voor herhaling vatbaar. En afgaand op de geluiden binnen de vereniging, denk ik dat er wel meer zijn die aan deze tocht willen meedoen. Zeker voor de mensen die de Amstel Gold te druk vinden is dit een prima alternatief.
Voor meer info zoals de route, hellingen en klim- en rijtijden: www.helvanhetmergelland.nl
Groetend,
Lenard
Leuk stukje Lenard !