27 oktober 2012 het laatste Nederlands Kampioenschap van het sportjaar 2012. Om 8:30 uur vertrek vanuit Lisse. Fiets in de auto, ruitenwisser aan om de dauw van de ramen te halen, maar het bleek ijs te zijn. De thermometer stond op 2 graden. Tijdens de reis naar Assen kwam het zonnetje al spoedig door. Alle ingrediënten voor een echte wintertriathlon. En dat is wel eens anders geweest in voorgaande jaren. Bij de aanmelding  al veel bekende tegen gekomen, wintertriathon deelnemers zijn een mix van triathleten, duathleten en schaatsers. Voor de start was het uitproberen wat aan te doen tijdens de onderdelen. Het was koud een graad of zes maar er scheen een lekker zonnetje, het was dubben wel of geen handschoenen, muts op tijdens het lopen, op de fiets een extra jasje. Tijdens het inlopen bleek handschoenen en muts overbodig en was een zweetshirt, wielershirt met mouwstukken voldoende. Het deelnemersveld bleek niet  zo groot, mede doordat de dames tegenwoordig het NK over de sprintafstand hebben en die was ‘s morgens al geweest.

Om 12:30 uur klonk het startschot, er ontstond een kopgroep van 10 , 12 man ik kon met moeite het tempo van de achtervolgende groep bijhouden, de groep bestond uit 6 man en het tempo werd aangevoerd door Guido Gosselink. In de groep ook concurrent  H50, Arie Reurink een goede loper en een uitstekende fietser was gebleken op het NK duathlon in Tilburg. In de 2e ronde viel ons groepje uit elkaar, het werd een man tegen man gevecht. Op het heen en weer stuk kon je mooi de verschillen meten, in de laatste van de af te leggen 4 ronden waren de verschillen klein, te klein om de concurrentie op afstand te houden tijdens het fietsen zou blijken. Extra jasje en handschoenen aan op de fiets en dan maar afwachten wanneer ze zouden komen, Gerard Terwisscha Van Scheltinga kwam als eerste voorbij. Ik trachten te volgen, maar het ging zwaar. Kort er achter stoomde Arie Reurink voorbij, ik dacht volgen, maar toen ik dat dacht, was hij al een speldeknop geworden en daarna op het bochtige parcours meteen uit het zicht. Twee ronden van 25 km moesten worden afgelegd en de wind nam toe in de tweede ronde, het was knokken tegen de elementen en tegen mezelf. In de wissel naar het schaatsen moet je oppassen dat tijdens het schaatsen aandoen niet de kramp in de benen schiet. Het ging gelukkig goed, had goed gedronken op de fiets en  ook voor het schaatsen nog een extra flesje meegenomen. Er waren al een mannetje of 20 op het ijs, zo snel mogelijk een groepje opzoeken dacht ik. Ik probeerde aan te klampen maar de (kop)groepjes gingen te hard. Het tegenstelde gebeurde, achter mij ontstond er een groep zonder dat ik het in eerste instantie in de gaten had. In de groep ook concurrenten van de H50 categorie, zolang deze in de groep bleven had ik genoeg voorsprong om ze achter me te houden . Een derde plek was mogelijk en misschien wel een tweede als ik Gerard een aantal rondjes terug kon pakken. Arie schaatste ook behoorlijk en is gewoon een maatje te groot. Eindelijk kwam ik op het rondenbord en ja, ja voor Gerard, met nog tien ronden te gaan moest het gaan lukken.  De achtervolgers met name Jack Lenssen, Nederlands Kampioen van afgelopen jaar, kon ik op afstand houden. Na de finish bleek hij gedist te zijn omdat hij gestayerd zou hebben. Na 54 ronden op de ijsbaan “De Smelt” ,rare naam voor een ijsbaan, was het zilver binnen. Toch nog een mooi na seizoen na het (duathlon)brons in Tilburg. Na een heerlijke douche nog even kou leiden tijdens de prijs uitreiking en terug in de auto tijd genoeg om terug te kijken op een prachtige dag wintersport.

Piet van Tol

Over de auteur

12 reacties

  1. WillemO

    Piet van harte het is wel een stukje rijden naar het noorden maar de voldoening was er na afloop. het is goed dat het vandaag niet was het was van morgen -6. mooie afsluiting van het seizoen

    groetjes uit mooi katwijk aan de mooie zeeeeee.

    willem ooooo

  4. LeendertJanW

    Gefeliciteerd Piet, met schaatsen nog opschuiven in het klassement is een geweldige prestatie! Eigenlijk ben je het hele seizoen al overal medailles aan het ophalen. Hoe ouder, hoe gekker, hoe beter ……

  11. NicoV

    Piet,
    Van harte gefelicqiteerd. Ik vind het byzonder knap hoe je aan het einde van een lang seizoen nog zo kan pieken. Dit belooft weer wat voor het komende seizoen. Geniet ervan

Laat een antwoord achter