Divisie jaarverslag

Er is al een verslag van de eerste divisiewedstrijd van dit jaar, de Team Time Trial in Almere Duin ( https://www.tvdebollenstreek.nl/uncategorized/divisieverslag-almere-duin-18-05-2019/). Hierin is te lezen hoe wij de eerste wedstrijd van dit jaar hebben ervaren en zagen wij mogelijkheden om op te promoveren naar de tweede divisie en misschien zelfs op het podium te komen. Zou ons dat gelukt zijn dit jaar?

Weert

De tweede wedstrijd van het seizoen was in Weert, een Olympische Afstand waar stayeren is toegestaan, er mocht in het wiel gereden worden. Het waaide hard dus er kon veel voordeel gehaald worden uit het stayeren. 

Paul was de eerste van het team die het water uit en kwam in één van de eerste fietsgroepen terecht. Mark en Jeroen kwamen daarna en kwamen in dezelfde fietsgroep terecht. Marc kwam van het team als laatst het water uit en had moeite een groep te vinden. Hierdoor was het zelfstandig buffelen tegen de wind in. Mark en Jeroen sprongen met de groepjes mee zodat ze steeds mee konden met de snellere groep. Hierdoor kwamen ze dichterbij Paul en haalde hem uiteindelijk in op de fiets in waarna er gelopen kon worden. Uiteindelijke finishte het team als achtste in het klassement.

Rotterdam

22 juni was de derde en vréémdste wedstrijd van dit divisieseizoen: een ultrakorte sprint-estafette ‘in Rotterdam’. Rondom de Willem Alexander roeibaan mocht ieder van ons achtereen 300meter zwemmen, 5.4km fietsen en 1.5km lopen – met in de verre verte de skyline van de stad.

Het ging vandaag om de Wissels! We monteerden ‘platte’ pedalen op onze racefietsen, trokken hardloopschoenen aan en lieten onze wetsuits thuis. Lekker: zo konden we er ook makkelijk op de fiets heen en sportten we nog wat langer dan die luttele 20 minuten in de wedstrijd..!

Walter en Cees fietsten ons als ware wegcaptains uit de wind. Bij aankomst was er al veel activiteit: er waren die dag meerdere divisiewedstrijden. We zagen ook triatleten wél met wetsuits?! Gelukkig kónden we daar nu niet eens meer over twijfelen.

Regio Noord is in de 3e divisie over het algemeen sterker dan ‘wij’ uitkomend in Zuid. Mede daarom startte onze snelste zwemmer Ed als eerste zijn serie; hij kon het beste mee in het zwemgeweld. Met fietsen mocht je immers stayeren en was het dus zaak om zoveel mogelijk voorin mee te kunnen draaien. Plus 40km/u fietste hij en na een lastige chicane nog even terug tegen de wind in.

Daarna een heen-en-weertje lopen en zijn broer Jeroen aantikken. 

Die moest het ponton afrennen om te water te springen, maar wel zó dat hij niet z’n brilletje – en zo kostbare secondes! – zou verliezen. Ook hij kon daarna mooi zijn fietskarretje aanhaken in het voorste veld. Terug tegen de wind wégfietsen had weinig zin, maar met lopen haalde hij er wél met gemak nog een paar in en schoven we weer wat verder op in het hele veld!

Toen Mark met zwemmen startte, had Ed intussen zelfs al weer praatjes en Martin als aangewezen sluitpost steeds minder… 

Mark vloog het water uit, pakte in no time zijn fiets en nestelde zich moeiteloos in de slipstream. En ja hoor, ook Mark haalde lopers in! Waar eindigt dit? 20 minuten, hartslag 200. Gek.ken.huis.

Martins blik toen hij water uitkwam, was “beangstigend.” Zelf was hij vooral bang dat híj wel alleen kwam te zitten met fietsen. En dáár reed inderdaad een tweetal kop-over-kop tergend bij hem weg, neeeeee! Wind tegen vond hij met ontplofte benen wel medestanders, die hij in het parc fermé simpel loste; geen schoenwissel.

Normaliter een kilometer nodig om in iets van een loopritme te komen, maar die had hij nu niet: daar sprintte zijn voorganger al weg. Aaaargh! #jehadmaarééntaak. Net vóór het keerpunt haalde hij deze ‘Zuiderling’ in en oh ja… wind tegen. Maar een gaatje is een gaatje en zolang dat niet dicht is, kon hij niet schuilen. En nog een versnelling. En nog maar één. Ka-pot! 

Cees en Walter zagen dat het goed was: blijkbaar als 1e team Zuid over de finish!?! 

Vorig jaar waren we tot onze verbazing gepromoveerd uit de 4e divisie en hoopten we in de middenmoot van de 3e divisie mee te kunnen doen, en nu voor de eerste keer, wónnen we. 

Bizar lekker. En super om dat als team samen te presteren!

Stein

Na een bruiloftsfeest van Mark, laat naar bed en vroeg op. Om 5.15 de wekker voor een lange dag. Vandaag is zo’n dag dat je meer in de auto zit dan dat je aan het sporten bent. Aangekomen in Stein zochten we onze plekken op in het parc fermé. Deze was zo lang dat ze uiteindelijk het loopparcours iets ingekort hadden, waar we eerder een mail kregen dat de divisieteams een extra lus moesten lopen is deze lus er weer uitgehaald vanwege de wisselzone.

Watertemperatuur was 23 graden en dat betekent dat er niet met een wetsuit gezwommen mag worden, scheelt weer bij de wissel. Het fietsparcours van Stein is uitdagend, je gaat namelijk over de Slingerberg. De Slingerberg  is bijna 1km lang en heeft een gemiddelde stijgingspercentage van 4.4% en het steilste gedeelte is 10%. Een mooie uitdaging dus om in een triathlon te beklimmen en nog mooier om naar beneden te gaan. Met snelheden van 55km/u mochten we namelijk de berg af. Helaas was een goede plek voor Marc niet meer haalbaar nadat hij iemand moest ontwijken tijdens het fietsen. Hierdoor belandde hij zelf ook in het gras.

Het loopparcours beloofde ook veel uitdaging. Het is daar niet vlak en de organisatie beloofd een “mooie kuitenbijter” in het loopparcours. Dit was ook echt een kuitenbijter. Een steile helling van een paar honderd meter waar je je best mocht doen om boven te komen. Het was een mooi loopparcours waarbij je veel omhoog en naar beneden moest.

Uiteindelijk als 5^deteam gefinisht en dat betekent dat we het nog steeds goed doen in het eindklassement.

Amersfoort

Vandaag was de dag waarop we nog iets konden bereiken, het team staat 5^dein het klassement en een top 6 is zeker. Het is nog mogelijk om met een goede klassering 3^dete worden en op het podium te komen.

De zwemstart was smal en daardoor chaotisch, er was niet genoeg ruimte om iedereen bij de startlijn te krijgen (welke je achter je moest vasthouden). Om het helemaal compleet te maken was er na 50m zwemmen een brug waar onderdoor gezwommen moest worden. Deze brug had een versmalling voor wanneer er boten onderdoor moeten, hierdoor moest iedereen vechten voor zijn plek. Daarna was het parcours een heen en weer. Het zwemmen bleef vechten om een plek en er leek geen ruimte te zijn in de middenmoot.

Fietsen was niet optimaal, smalle stukken op een dijk en asfalt met gaten erin. Je moest goed uitkijken waar je reed. In de tweede ronde en laatste rond begon er zelfs een peloton te ontstaan (wat tevens niet toegestaan was!!) door de smalle stukken. Er was een groep van 25 man wat rondreed op het parcours. Mensen die elkaar inhalen konden door de tegenwind niet verder uitlopen en als je iemand wilde inhalen zat je vaak vast achter een ander.

Bij het lopen mochten we weer los, de meeste TVBers zijn goede hardlopers en hier konden we weer mensen gemakkelijk inhalen. Er werd door iedereen hard gelopen om een zo goed mogelijke klassering te krijgen. Helaas zijn we uiteindelijk als 7^degefinisht. Dit betekent dat we onze 5^deplek in het eindklassement behouden.

Dan nu antwoord op de vraag, zijn we gepromoveerd? Ja!! De top 6 kreeg namelijk promotie naar de tweede divisie. Dit beteken t dat we volgend jaar nog een stuk sneller moeten zijn om een beetje mee te kunnen doen in! Stiekem hebben we al naar de tijden van dit jaar gekeken van de tweede divisie en die zijn bijna altijd wel een minuut of 5 sneller dan het niveau waar we nu mee deden. Het zal volgend seizoen erg zwaar worden. We kunnen in ieder geval terugkijken op een geweldig seizoen, want niemand had verwacht dat we meteen weer zouden promoveren! Tot volgend jaar, waar we weer een verslag zullen schrijven over onze ervaring vanuit de tweede divisie. Proost, en tot volgend jaar!